Mixel Kiemen

EDIT -- De eerste titel was "één jaar ondernemen en nu serial entrepreneur?" Toch het concept "entrepreneur" wordt te sterk gezien als "zakelijk ondernemen", eigenlijk ben ik vooral wetenschappelijk aan het ondernemen. Mijn zakelijk ondernemen zal ik enkel met RBLS doen, dus begrijp ik dat "serial entrepreneur" erg verkeerd overkomt.. De andere organisaties hebben helemaal andere doelen en net zoals met RBLS is het de natuurlijke evolutie van de digital transformatie dat die ontstaan. Ik was zelf nooit echt een "founder", maar heel vroeg bij om dan als co-founder aanvaard te worden. Bij het begin van het doctoraat was ik erbij als mijn promotor de onderzoeksgroep "Evolution Complexity and Cognition" opricht. Naar het einde van het doctoraat ben ik zo in 2012 betrokken bij de oprichting van "Collin Academy" voor toegepast onderzoek en "Global Brain Instituut" voor het theoretisch onderzoek naar collectieve intelligentie. In September 2015 leer ik RBLS kennen en recent is "Ophef" ontstaan. Deze post, net als alles op deze site is voor mij een manier om aan reflectie te doen. Om te begrijpen waar de science-of-innovation als toegepast wetenschappelijk onderzoek eigenlijk echt over gaat.

Serendipity ... jup weer !

Eerst ben ik de enige die de kennis rond STARLAB kan opnemen, waarmee mijn onderzoek vorm krijgt (2002-2004). Daarna kan ik tussen 2005-2010 heel wat observaties doen rond de opkomende tech-gemeenschap. Vervolgens kan ik diep gaan met experimenten en grote plannen rond digital transformatie (zoals Global Brain Institute) om aldus mijn doctoraat af te ronden (februari 2015). Vorig jaar perfecte match met co-founders en zo het ondernemerschap kunnen leren. Nu weer het geluk om op de juiste plek en het juiste moment te zijn !

Het loopt wel nooit zoals je verwacht. Mijn poging om met bestaande structuren te werken heeft tot nog niets opgeleverd ... hopelijk komt dat nog. Het komt echter weer helemaal uit de hoek van de andere ondernemers. Zo zit ik nu volop in het process om een nieuw project te starten voor de radicale innovatie van banken. Daarnaast hebben vrienden ook politiek actie genomen met de oprichting van ophef. Het lijkt dat ik voor deftig in het publiek debat te geraken ook deze meer ondernemende aanpak zal moeten doen ... iets om over na te denken.

Doordat mijn werkveld verschoven is van een niche (digital elite) naar de brede maatschappij was ik de laatste tijd aardig onder druk om ook te verschuiven. Vandaag zijn er heel wat dingen in beweging, wat me terug gemoedsrust geeft. Hoewel het nog even uitkijken is hoe deze dingen juist zullen ontwikkelen en of ze blijven ontwikkelen in de richting dat ik mee wil/kan gaan. Gemoedsrust, maar wel nog steeds urgentie, daarom probeer ik ook nog volop nieuwe paden te begaan.

Door de naïeve en soms ook foutieve berichtgeving rond digital transformatie met het ING debacle, voel ik de maatschappelijk verplichting om uit mijn wetenschappelijk isolement te komen om kennis over te dragen.

Hoewel ik een extravert karakter heb en heel graag in debat ga, ben ik grammaticaal erg zwak en dat is een handicap (kijk maar naar de zo veel schrijffouten overal over op deze site). Toch dwingt de urgentie me nu om dit te negeren.

Mag ik even uitlaten? Al iemand zijn pijlen richt op mijn taalfouten dan heb ik deze bootschap ... FUCK YOU ... poten-zagers ! Je zegt tegen een wielstoel patent toch ook niet dat hij maar de trap op zijn handen moet opkruipen? Waarom ligt taal toch zo gevoelig? Weet dat ik al de dingen die ik schijf verscheiden keren nalees, het is echt geen luiheid !

Bon, dat gezegd, mijn focus is te lang geweest op enkel die kleinere groep van digital elite door het onderzoek en niet op wat breder in de maatschappij nodig is rond digital transformatie. Het leek me een goed idee om een open brief op te stelen om mijn kennis over te dragen, maar naarmate de dagen voorbij gingen en het nieuws oud werd, nam de druk op me toe om het te verzenden.

Uiteindelijk heb ik een open brief gestuurd, die was nog zeer te chaotisch, dus gaf ik ook een "kort door de bocht" mailtje mee.

Gisteren op een Kickoff event in Antwerpen had ik de kans om eens met iemand te spreken die uit het bankenwereld komt en hierdoor werd me duidelijke dat mijn mail totaal verkeert was. Zoals steeds is de wereld, is de werkelijk veel complexer dan wat ze er over schijven ... dam ... nu was ik de naïeveling.

Dat liep dus fout, maar mijn doel om meer maatschappelijk geëngageerd te worden helemaal niet. Ik maak dus vanaf nu ook tijd vrij om alle berichtgeving rond digital transformatie op te volgen en als het kan ook te reageren. Eigenlijk zou ik ook eens tijd moeten vinden om deze site op te kuisen, zoals comment terug mogelijk maken (door te veel onderhoud wegens spam heb ik het afgezet).

During the summer I was searching for a new work balance. By the end of the summer my days got very structured. One day for Starterslabo. One day for Collin. The other days I continued networking. So I discovered http://rbls.be thanks to www.offerhelp.be, a voluntary project they setup for the refugees problem. On their site it showed they had similar interest and so I met with them. We hit it on so good, I quickly start spending all my other days at their office (an attic of AMS no one was using).

During the telenet kickstart BBQ I've met with Kenneth Venken, Kristof Luysmans and Arlette Venken. We teamed up to work on a startup around educational reform, based on the outcome of my PhD (see chapter 9).

There is a big black hole after your PhD, and in that fast emptiness … are endless opportunities.

Like many long journeys it takes a while before you normalize. It took me a couple of months, in which time I've been renovating the house.

Slowly, but with increased speed I find myself talking to more people, going to more meeting, event, job-interviews, planning a consulting practice and teaming up around different startups. So I find myself being a self-employed post-doc researcher/entrepreneur.

After many year the phd is finally submitted (last November) and the defense is planed for February. Let me give the abstract and executive summery.

Abstract

This PhD thesis is an interdisciplinary investigation of how the creation of novelty can be regulated. Novelty is a general concept describing the evolutionary emergence of things that did not exist before, while integrating more specific ideas like adaptation, exaptation, creativity, invention and innovation. The controlled production of novelty must construct radically new things out of existing constraints, and thus overcome the conservation law that is inherent in most phenomena. A general solution to this paradox is proposed in the form of an abstract novelty model. It shows how novelty can bootstrap itself by means of a network of feedback loops interacting via a central workspace that mediates between system and environment. This abstract model is then mapped onto four more concrete models, showing how novelty emerges in four different domains: individual cognition, evolution of science and technology, strategic management of organizations, and management of socio-technological innovation. A meta-model then shows how these different applications can be mapped onto each other through a grid of conversion patterns. This suggests two methodologies for implementing the new insights: Carbureted Action Research, which proposes a development path for the phase transition that characterizes the emergence of a socio-technological ecosystem; and the Agile-Enterprise Innovation Planning architecture, which makes such radical innovation more manageable by stimulating the spinning-off of supporting ecosystems. To validate these methodologies, concrete applications in three domains are investigated: an experiment with project-based educational systems, a case study of an open-source software development ecosystem, and a design for an “Interversity”, i.e. Internet-based university of the future. The resulting observations provide a proof of concept that the proposed novelty theory is applicable in practice.

Universities are historically seen as places of universal knowledge. Because of information overload and the acceleration of innovation, the concept of universal knowledge is becoming an illusion. Even the largest universities today only have some of knowledge. The Interversity proposes a conceptual change. It draws the attention to "what is between us" (from the Latin "inter", like in Internet, interact, interdependent, etc.). Universities today are built on three pillars: education, research and public service. To achieve an Interversity, the pillars need to be addressed in a complex adaptive manner. I suggest two such approaches: 1) the open Interversity is about making academic education and research massive; 2) the integrated Interversity is about developing radical innovations.

It has been more then a year since my last blog. I've not vanished, but have become father, now almost a year ago (11th of April). My last blog was about the educational experiment. I'm now busy with wrapping up my PhD, the submission is planed for this summer. I actually had expected to have my first versions now, the reason of the delay is illness, the cold weather and the incubation by kindergarden is not helping. The worst part was the pneumonia that got me out of play for almost three months.

We have some project in the making. I like to first see one of them become concrete before blogging about it in more detail. I can give some general info. It is now one year that our Global Brain Institute (GBI) has been working on the mathematical model. One plan is to develop the second pillar of GBI which is about next generation university and relates closer to my research on radical innovation. I'm collaborating with many people locally in our university to get a projects going for the next generation university. Another project is the Metropolitan Food Security project that tries to innovate the whole food chain as one huge project. You see, ambitions enough, now lets see the project start ... but first things first => finishing my PhD.

btw, our son is doing fine, it is an incredible experience being father.

I've been burning to tell you about an educational experiment. The challenge of the experiment was to deal with a problem of reduced support (teachers) and increase number of students (over 300). The solution: add some community spirit. I've been using my Drupal experience to guide this challenge and did some development along the way. We extended the issue queue to work with peer-evaluations and make learning part of the solution instead of the problem.

Some people have a day job and Drupal is a hobby. If your work simply gets deleted after weeks of activities ... during an active day ... without any possibility to appeal ... its enough to stop being an evangelist.